به یادگار از وبلاگ عشق یخ زده

ستاره ی قصه ی ما بار سفر و بسته بود

برای عشق و عاشقی انگاری دیگه خسته بود

ستاره ی قصه ی ما برای ما ترانه بود

برای من یه نور کم اما چه عاشقانه بود

آخر عشق

دستت را به من بسپار تا گرمی آن وجودم را پر کند...

گوشَت را به من بسپار تا زمزمه عشق را در آن جاری کنم...

شانه ات را به من بسپار تا آن را تکیه گاه تنهایی کنم...

قلبت را به من بسپار تا آن را در هاله ای از نور نگهداری کنم...

صدایت را به من بسپار تا مهربانیت را تدریس کنم...

چشمهایت را به من بسپار تا گذرگاه عشق را در آن پیدا کنم...

جسمت را به من بسپار تا دمادم آن را گلباران کنم...

همه را به من بسپار تا معنی خواستن را بیاموزم...

تا یاد بگیرم چگونه تو را بپرسم...

تا چگونه با وجود تو در حضور عشق خود را بازیابم ای کاشف عشق